Archief voor Scott Burns

Annihilator – In Command (Live 1989-1990)

Posted in A, Annihilator with tags , , on 7 november 2011 by martijnvh

Annihilator – In Command (Live 1989-1990) (Roadrunner Records, 1996)

Hee kijk, tieten! Euhh, twee live shows van Annihilator met twee verschillende zangers. Verder is de line-up hetzelfde, wat bijzonder is voor Annihilator. Er wordt alleen materiaal gespeeld van hun eerste twee albums, wat betekent dat het vol staat met prettige thrash metal. Alison Hell blijft een goed nummer. Mocht je dat ook vinden heb je geluk, want het staat hier wel twee keer op.

Twee shows dus. De eerste uit 1989, met Randy Savage op zang. Alleen het debuutalbum Alice In Hell was toen uit en alle vijf de gespeelde nummers zijn daarvan afkomstig. Randy Savage klinkt nogal ruw, maar als een passende thrash metal zanger. Deze show is gemixt door Scott Burns en hij levert aardig werk. Een wat rauw geluid, maar alle instrumenten zijn hoorbaar, zelfs de bas. Het publiek staat nogal op de achtergond, maar who cares? Annihilator draait vooral om het gitaarwerk van Jeff Waters en dat is prima te horen. Vooral Wicked Mystic en Ligeia komen goed uit de verf.

De tweede show uit 1990 heeft Coburn Pharr op zang en bestaat vooral uit materiaal van het tweede album, Never, Neverland. W.T.Y.D. en Alison Hell zijn overgebleven van het eerste album en staan dus twee keer op de cd. Leuk als je de twee zangers met elkaar wilt vergelijken. Wat ik nu dus ga doen. Coburn Pharr heeft meer bereik dan Randy Savage. De hoge uithalen gaan hem een stuk beter af. Dat past ook goed bij het geluid van de show, wat iets cleaner is dan de vorige. De drums en bas zijn minder aanwezig, maar het materiaal van Never, Neverland wisselt meer tussen rustige stukken en snel werk, waar deze geluidsmix van Jeff Waters zelf goed bij past. In de tweede set is het publiek ook een stuk beter hoorbaar, wat bijdraagt aan de livesfeer. Leuk bijvoorbeeld om te horen hoe het publiek reageert als Annihilator afsluit met AC/DC’s Live Wire. Persoonlijk vind ik het nogal simplistisch en langdradig na het materiaal van Annihilator, maar het publiek lijkt het leuk te vinden.

Mijn versie maakt deel uit van Roadrunners Two from the Vault serie, wat betekent dat ie samen met Set The World On Fire in een doosje zit. Het betekent ook dat je geen normaal boekje krijgt, maar alleen de cover, wat recording informatie en een verhaaltje over de band. In dit geval een verhaaltje waarin Annihilator veel harder de hemel in geprezen wordt dan ze verdienen. Bovendien spreekt de schrijver zichzelf tegen. Hij beweert in de inleiding nog dat Annihilator één van die zeldzame bands is die unaniem door fans en door de pers wordt geprezen. Vervolgens wijst hij erop dat de fans  Set The World On Fire als een sellout album beschouwen. (Wat het ook is.) We hebben de cd toch al gekocht? Er is geen reden om de band in het boekje nog aan ons te verkopen. Maar goed, In Command was ook een cash-in van Roadrunner toen ze de band al niet meer onder contract hadden, dus het is wel passend. Gelukkig heb ik deze cd zelf ook uit de uitverkoopbakken gevist.